सुख असावे फक्त एवढे स्वत्व आपले जपता यावे;..

कार्यात आत्मीयतेचा भक्तिभाव नसला तर अमाप भौतिक साधने हाती असून देखील शासनासारखी एक अवाढव्य व्यवस्था असफल होते आणि निष्ठेने भारावलेला मूठभर माणसांचा एक समूह तोकड्या साधनांनिशीही त्यापेक्षा सहस्रपट मोठे आव्हान पेलण्यात बरेचसे यश मिळवितो...

भारताचा आत्मा काय, स्त्री जीवनाचा आत्मा काय, याचा अजून अभ्यास करावा...

एका स्त्रीच्या अंगात आले की ते लोण संसर्गजन्य होऊन चहूकडे पसरते. संसारात दाबून ठेवलेले तिचे अस्तित्व असे रूप घेते. एरवी तर ती विरघळून गेलेली असते...

तुमची मुलें तुमची मुलें नाहीत ती, जीवनाच्या इच्छेनुसार, त्याची मुलें आहेत. ती तुमच्या द्वारे आली आहेत, तुमच्या पासून नव्हे आणि तुमच्या जवळ जरी ती असली तरी ती तुमची नव्हेत...

उसळत्या रक्तात माँ ज्वालामुखीचा दाह दे वादळाची दे गती पण भान ध्येयाचे असूं दे कीर्तीचे आकाश जेंव्हा चंद्रज्योतींनी झळाळे वा धनाची लाट की पायावरी येऊन लोळे हात हा सोडू नको निर्मोहिता मज त्यात दे .....

सुखामागे धावता धावता विवेक पडतो गहाण पाण्यात राहूनही माशाची मग भागात नाही तहान स्वप्न सत्यात आणता आणता दमछाक होते खूप वाटी-वाटीने ओतलं तरी कमीच पडते तूप बायका आणि पोरांसाठी चाले म्हणे हा खेळ पैसा आणून ओतेन म्हणतो, पण मागू नका वेळ..

गम्मत अशी आहे, की अनुभव, अनुभूती आणि काव्यानुभूती या तीन शब्दांमध्येच गडबड होत आहे. श्रावणाचा उल्लेख असेल, कलत्या छायांचा उल्लेख असेल, निळ्यासावळ्या भुईचा उल्लेख असेल, कवीने केलेले हे सर्व उल्लेख आपण अनुभव या सर्वसाधारण शब्दाने घेतो.ती अनुभू..

उन्हा सारखा हर्ष माझा असावा, घरातून बाहेर यावी मुलेनभा सारखा शोक माझा असावा, तृणातून देखील यावी फुले.जळा सारखी तृप्ती माझी असावी, स्त्रियांनी कडेचे भरावे घडेउषे सारखी दीप्ती माझी असावी, फुलावे भविष्यातले केवडे.भुई सारखी प्..

एकच चहा, तो पण कटिंग....एकच पिक्चर, तो पण ट्याक्स फ्रीएकच साद, ती पण मनापासूनअजून काय हवे असते मित्राकडून?एकच कटाक्ष, तो पण हळूच...एकच होकार, तो पण लाजूनएकच स्पर्श, तो पण थरथरूनअजून काय हवे असते प्रियेकडून?एकच भूताची गोष्ट, ती पण रंगवूनएकच श्रीखंडाची ..

हे हिंदुशक्तिसंभूत दीप्तितम तेजाहे हिंदु तपस्यापूत ईश्वरी ओजाहे हिंदुश्री सौभाग्यभूतीच्या साजाहे हिंदुनृसिंहा प्रभो शिवाजी राजा ||धृ||करि हिंदुराष्ट्र हे तू ते - वंदनाकरि अंतःकरण तुज - अभिनंदनातव चरणि भक्तिच्या चर्वी - चंदनागूढाशी पुरवी त्या न कथू शकतो ..

सतीकाळीज पिळावे कोणी करुणेचा यावा सूरपेटली उभी अविनाशीअंगांगी कर्पूरगौरहे ललाट अपसूक झुकलेझगमगला भूषणभोगजोगवा नवा मागे तो गुणसुंदर कृष्णपरागमनमंयार भलत्यावेळीझेलता सुखाचे झेलेताऱ्यांचे नुपूर विदेहीलोचनी दीप झालेलेवल्कले गळाला देहलावण्य सतीची आग या..

मराठी असे आमुची मायबोली जरी आज ती राष्ट्र भाषा नसे,नसे बाह्य ऐश्वर्य या माऊलीला,यशाची पुढे थोर आशा असे.न मातब्बरी पंचखंडांतरी ती जरी मान्यता पावली इंग्रजी भिकारीण आई जहाली म्हणूनी कुशीचा तिच्या तीस केवी त्यजी.जरी मान्यता आज हिंदीस देई उदेले नवे राष्ट्..

घर असावे घरासारखे नकोत नुसत्या भिंतीतिथे असावा प्रेम जिव्हाळा नकोत नुसती नाती ||या शब्दांना अर्थ असावा नकोच नुसती वाणीसूर जुळावे परस्परांचेनकोत नुसती गाणी ||त्या अर्थाला अर्थ असावा नकोत नुसती नाणीअश्रुतूनही प्रीत झरावीनकोच नुसते पाणी ||या घरट्यातुन ..

लुगडंकशी फुटली कपाशी हसे चांदणं दुपारीवेचतांना वेळ नाही खांड खायला सुपारी!भुतासारखं वेचून शिणले ना नखं बोटं सायंकाळी मोजणार दांडी मारणार नीट!..

व्रतजगायचे जर असेल तर, मगगळ्यात गाणे हवेरंग पराभूत स्वप्नांनाही देता यावे नवे....रक्त संपल्या हातांनाही वळता याव्या मुठीअभेद्य अंधाराला देखील असतील कोठे फटी....जगणे तितके खोल असावे दुःख जेवढे जुनेओठ दाबुनी हसतील त्यांची फुलतील श्रावण उन्हे.सहवासाल..

कुणी फुलवला मोहोर पिसारापानगळीच्या वेळीघडी एक पण ऋतु खेळतीसुखदुःखाची खेळी!झाले गेले विसरून सोबतराहण्याचा करू गुन्हाजगण्याचे विस्कटलेले धागेचल जुळवू या पुन्हाजागून घेऊ का सुखाने थोडेउरलेले दिवस चार ?मी पचवितो अपयशतुही गिळावा अहंकार...

आनंदयात्री-रवीन्द्रनाथ"राष्ट्राचे आणि मानवाचे आदर्श उंचावण्यासाठी त्यांनी आपल्या जीवनाच्या वज्रदन्डावर आपल्या वाणीचा ध्वज केला, आणि त्याच्यावर आपल्या राष्ट्राची स्वप्ने चितारली आणि त्यांतून विश्वशांतीचे परमचक्र फिरते ठेवले.""अमर आनंदाकडे, अपार आनंदाकडे ..

अंतरापुढे चालण्याचा तुला रोज चाळाउराशी धरोनी नवी स्पंदनेनवी स्वप्नभूमी, नवे गीत गाणेस्थायीतुनी अंतर लावणे !मला छंद भारी जुन्या खेळण्याचाकशी मी स्मृतींची जपू बाहुलीसदा वेड येथे उन्हे पेलण्याचेतुझा छंद शोधे नवी सावली !तुझ्या चालण्याला कधी अंत नाहीफुटा..

तिसरा डोळा आम्ही नुसता किलकिला केला,तर डळमळून गेले अवघे भूमंडळ.सत्तांध गिधाडांनी केवढा थयथयाट..

मैत्रीमैत्री सुखाचा संवाद आहेकधी रंगणारा वाद ही आहे.कधी मायेचा स्पर्श हळुवारकधी रागाचा हक्क ही आहे.अबोलपणाचा कधी बहाणाकधी शब्दांचा भडीमार आहे.नमते घेण्याचा कधी नकारकधी समंजस स्वीकार आहे...

निवडक कुसुमाग्रजलढाईच्या अंतिम क्षणीसंसाराचा कोष तोडूनसामान्यच असामान्य होतातलढाई जिंकतात,आणि पुन्हा कोषात जाऊनसामान्य होतात.विजयाची मिरवणूकते परस्थपणाने आपल्या घराच्याखिडक्यांतूनच पाहतात.********माणसाच्या माथ्यावर दारिद्र्यासारखाशाप नाही,पृथ्वीच्या प..

लावण्य रेखादेखणे ते चेहरे जे प्रांजळाचे आरसेगोरटे व सावळे ह्या मोल नाही फारसेतेच डोके देखणे जे कोंडीते साऱ्या नभावोळीती दुःखे जगाची सांडिती चंद्रप्रभादेखणे ते ओठ जे की ओविती मुक्ताफळेआणि ज्यांच्या लाघवाने सत्य होते कोवळेदेखणे ते हात ज्यांना निर्मितीचे..

क्रियासिद्धिः सत्त्वे भवतिरथस्यैकं चक्रं भुजगयमिता सप्त तुरगाःनिरालंबो मार्गः चरणविकलः सारथिरपिरविर्यात्येवान्तं प्रतिदिनमपारस्य नभसःक्रियासिद्धिः सत्त्वे भवति महतां नोपकरणे. 1विजेतव्या लङ्का चरण तरणीयो जलनिधिःविपक्षो पौलत्स्यः रणभुवि सहायाश्च..

माणसे वाचतांनाचष्मा काढून ठेवावाजुन्या माणसांना भेटतांना नवे व्हावेनवे पान..